Urlop wypoczynkowy i dodatkowe urlopy wypoczynkowe. § 2. 1. Żołnierz zawodowy składa wniosek do dowódcy jednostki wojskowej, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy, zwanego dalej "dowódcą", o udzielenie urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego ujętych w planie urlopów. 2.
Jak krok po kroku obliczyć wynagrodzenie pracownika powołanego do pełnienia zawodowej służby wojskowej? Oto przykład obliczenia. Problem: Nasz pracownik został powołany na okres 2 lat do pełnienia zawodowej służby wojskowej. W związku z tym jego stosunek pracy ustał w wyniku wygaśnięcia umowy o pracę wskutek powołania do zawodowej służby wojskowej - art. 63 Kodeksu pracy w związku z art. 18 ust. 2 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Zgodnie ze wskazanym art. 18 w ust. 1 pracownik powołany do zawodowej służby wojskowej zachowuje prawo do ostatnio pobieranego wynagrodzenia od pracodawcy do końca miesiąca kalendarzowego, w którym jest zobowiązany stawić się do pełnienia tej służby. W jaki sposób wyliczyć temu pracownikowi wynagrodzenie za ostatni miesiąc pracy? Czy posłużyć się średnią z 3 miesięcy, wliczając do niej także należność za dni urlopu wypoczynkowego? A może średnią powinniśmy wyznaczyć wyłącznie z pensji za przepracowane dni? - pyta Czytelnik z Rzeszowa. Rada: Obliczając wynagrodzenie za dni niewykonywania pracy w danym miesiącu z powodu powołania do zawodowej służby wojskowej, należy obliczać je według reguł obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, ale z jednym zastrzeżeniem. Otóż składniki płacy ustalane w wysokości przeciętnej powinno się uwzględniać z miesiąca, w którym przypadł okres ww. nieobecności. Uzasadnienie: Pracownik powołany do zawodowej służby wojskowej zachowuje prawo do ostatnio pobieranego wynagrodzenia od pracodawcy do końca miesiąca kalendarzowego, w którym jest obowiązany stawić się do pełnienia tej służby (art. 18 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych). Wynagrodzenie pracownika powołanego do zawodowej służby wojskowej jak za urlop wypoczynkowy Pracownikowi, w związku z powołaniem do zawodowej służby wojskowej, przysługuje wynagrodzenie za cały miesiąc, niezależnie od tego, w jakim dniu miesiąca ustanie jego stosunek pracy. Wyznaczając wynagrodzenie przysługujące za dni nieświadczenia pracy w danym miesiącu wskutek powołania do zawodowej służby wojskowej, należy kierować się § 5 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy. Zatem przy ustalaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Jednakże składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy. Jak obliczyć wynagrodzenie pracownika powołanego do służby wojskowej? W konsekwencji, w celu obliczenia wynagrodzenia za okres nieświadczenia pracy w danym miesiącu z powodu powołania pracownika do zawodowej służby wojskowej, należy: Krok 1. Obliczyć stawkę godzinową ze stałych, miesięcznych elementów płacy przez ich podzielenie przez nominalny czas pracy z miesiąca, w którym pracownik został zwolniony od pracy na okoliczność powołania do służby wojskowej. Krok 2. Wyliczyć stawkę godzinową ze zmiennych, miesięcznych składników pensji (z pominięciem należności wymienionych w § 6 rozporządzenia urlopowego, tj. wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy czy wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną) - w tym celu zmienne składniki pensji, z miesiąca, w którym pracownik był nieobecny z powodu ww. powołania, trzeba podzielić przez liczbę godzin faktycznie przepracowanych przez pracownika w tym miesiącu. Krok 3. Pomnożyć liczbę godzin, jaką pracownik przepracowałby w czasie nieobecności w pracy w ramach zwykłego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, przez sumę stawek obliczonych w obu ww. krokach. W praktyce pracodawcy często nie wyodrębniają wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy ze stałych elementów pensji i w miesiącu nieobecności pracownikowi wypłaca się stałą miesięczną pensję w pełnej wysokości (oczywiście, o ile nie wystąpiły nieobecności skutkujące koniecznością pomniejszenia stałej pensji, np. urlop bezpłatny lub choroba). PRZYKŁAD Pełnoetatowy pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku po 8 godz. Co miesiąc otrzymuje stałą pensję zasadniczą w wysokości 3680 zł oraz zmienną premię regulaminową. W związku z powołaniem do zawodowej służby wojskowej 9 grudnia 2021 r. stawił się on do pełnienia tej służby. Uwzględniając fakt, iż w grudniu 2021 r. (w dniach od 1 do 8 grudnia) przepracował faktycznie tylko 6 dni, za co naliczono mu premię w kwocie 240 zł brutto, wyliczenie jego grudniowych należności przysługujących mu od pracodawcy powinno wyglądać jak poniżej: wynagrodzenie za niewykonywanie pracy ustalone ze zmiennych składników: 240 zł : 40 godz. [176 godz. nominalnego czasu pracy z grudnia 2021 r. - (8 godz. × 17 dni nieobecności w pracy spowodowanej powołaniem do służby wojskowej z okresu od 9 do 31 grudnia)] = 6 zł, 6 zł × 136 godz. grudniowej nieobecności w pracy = 816 zł; łączne wynagrodzenie za pracę oraz za czas nieobecności w pracy z powodu powołania do zawodowej służby wojskowej: 3680 zł* (stała miesięczna pensja) + 240 zł zmiennej premii za przepracowaną część miesiąca + 816 zł wynagrodzenie za niewykonywanie pracy ustalone ze zmiennych składników = 4736 zł. * W opisanym przypadku pracodawca nie wyodrębnił z pensji zasadniczej wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy. Podstawa prawna: art. 18 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ( z 2021 r. poz. 1131; ost. zm. z 2021 r. poz. 1666) art. 63, art. 297 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy ( z 2020 r. poz. 1320; ost. zm. z 2021 r. poz. 1162), § 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy ( z 2017 r. poz. 927), § 6-9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego ( Nr 2, poz. 14; ost. zm. z 2009 r. Nr 174, poz. 1353).
Art. 305. Urlop bezpłatny na czas trwania służby udzielany pracownikowi powołanemu do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, z wyjątkiem służby pełnionej jednorazowo w czasie lub dniu wolnym od pracy Od r. obowiązek służby wojskowej polega na pełnieniu terytorialnej służby wojskowej przez żołnierzy. Żołnierze, którzy odbywają terytorialną służbę wojskową, są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej. 1. Terytorialna służba wojskowa Terytorialna służba wojskowa trwa od 1 roku do 6 lat i może zostać przedłużona na kolejny okres, na wniosek lub za zgodą żołnierza. Stosunek służbowy powstaje w drodze powołania, na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do tej służby. Służba ta może być pełniona rotacyjnie lub dyspozycyjnie. Terytorialną służbę wojskową żołnierz pełni rotacyjnie w jednostce wojskowej, w określonych przez dowódcę jednostki wojskowej dniach służby - co najmniej raz w miesiącu przez okres 2 dni w czasie wolnym od pracy. Może ona być pełniona również w inne dni, stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, zgodnie z rocznym wykazem sporządzonym przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, uzgodnionym z tym żołnierzem. Natomiast terytorialną służbę wojskową żołnierz pełni dyspozycyjnie poza jednostką wojskową, pozostając w gotowości do stawienia się do służby pełnionej rotacyjnie w terminie i miejscu wskazanych przez dowódcę jednostki wojskowej. Żołnierze, którzy wcześniej nie pełnili czynnej służby wojskowej i nie złożyli przysięgi wojskowej, w pierwszym okresie pełnią terytorialną służbę wojskową rotacyjnie nieprzerwanie przez okres 16 dni, w ramach którego żołnierze odbywają szkolenie podstawowe. W uzasadnionych przypadkach szkolenie takie można odbyć w kilku okresach w ciągu 4 miesięcy w czasie wolnym od pracy. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierze pełnią tę służbę, ustala dni, w których w danym roku kalendarzowym służba jest pełniona rotacyjnie. Wykaz sporządza się nie później niż na 30 dni przed upływem roku kalendarzowego poprzedzającego rok kalendarzowy, w którym służba będzie pełniona rotacyjnie, i zapoznaje się z nim żołnierzy za pisemnym potwierdzeniem. Żołnierz po zapoznaniu się z wykazem zawiadamia niezwłocznie swojego pracodawcę o dniach, w których będzie pełnił terytorialną służbę wojskową rotacyjnie, oraz o zmianach tych terminów, a także zawiadamia pracodawcę o wezwaniu go do pełnienia tej służby w innych dniach, z wyjątkiem przypadku pełnienia tej służby w trybie natychmiastowego stawiennictwa. W przypadku wezwania żołnierza do pełnienia służby w trybie natychmiastowego stawiennictwa wojskowy komendant uzupełnień niezwłocznie po otrzymaniu informacji od dowódcy jednostki wojskowej, do której żołnierz został wezwany, o stawieniu się żołnierza do służby zawiadamia o tym fakcie pracodawcę tego żołnierza. Za czas pełnienia tej służby pracodawca nie ma obowiązku wypłacania pracownikowi-żołnierzowi wynagrodzenia. Żołnierzom, którzy pełnili terytorialną służbę wojskową rotacyjnie (z wyjątkiem służby pełnionej jednorazowo w czasie lub dniu wolnym od pracy), przysługuje natomiast świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy, które mogliby uzyskać w okresie pełnienia tej służby. 2. Szczególne uprawnienia żołnierzy terytorialnej służby wojskowej Skoro żołnierze terytorialnej służby wojskowej są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, to dotyczą ich te szczególne uprawnienia, gwarantowane ustawą o powszechnym obowiązku obrony RP, które są gwarantowane żołnierzom czynnej służby wojskowej. Szczególna ochrona stosunku pracy Do uprawnień tych należy szczególna ochrona stosunku pracy. W okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez pracodawcę wypowiedziany ani rozwiązany. Jeżeli okres dokonanego przez pracodawcę lub przez pracownika wypowiedzenia stosunku pracy upływa po dniu doręczenia pracownikowi takiej karty, to wypowiedzenie staje się bezskuteczne. W tym przypadku rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić tylko na żądanie pracownika. Stosuje się to również do umów o pracę na okres próbny. W razie upływu okresu próbnego po powołaniu pracownika do czynnej służby wojskowej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas nieokreślony. Natomiast w przypadku zawartej umowy na czas określony, ulegnie ona rozwiązaniu z upływem terminu w niej wyznaczonego. Ochrona ta nie przysługuje jednak pracownikowi, jeżeli pracodawca może rozwiązać umowę o pracę w trybie dyscyplinarnym oraz w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy. W tych przypadkach rozwiązanie stosunku pracy następuje na zasadach ogólnych. Dni wolne od pracy Na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do pełnienia terytorialnej służby wojskowej, pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia na jeden dzień. Zwolnienie to nie przysługuje jednak, jeżeli karta zobowiązuje do natychmiastowego stawiennictwa. Ponadto na wniosek pracownika, który pełnił terytorialną służbę wojskową rotacyjnie jednorazowo nieprzerwanie przez okres co najmniej 30 dni, pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy po odbyciu pełnienia tej służby na jeden dzień, bez zachowania prawa do wynagrodzenia. W obu tych przypadkach pracodawca może - na własny koszt - wypłacić pracownikowi wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy. Wliczanie służby do stażu pracy Pracownikowi, który w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej podjął pracę: u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby - czas jej odbywania wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy; po raz pierwszy lub u innego pracodawcy niż ten, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby - czas jej odbywania wlicza się do okresu zatrudnienia wymaganego do nabywania lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjął pracę; dotyczy to także pracownika, który podjął pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej. Powyższe terminy uważa się za zachowane, jeżeli pracownik nie mógł podjąć pracy z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy. W przypadku żołnierzy do okresu zatrudnienia wlicza się wyłącznie okres pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie. Urlop bezpłatny Pracodawca udziela pracownikowi powołanemu do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie urlopu bezpłatnego na okres trwania tej służby. W czasie trwania tego urlopu pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. Ponadto okres urlopu bezpłatnego w związku z terytorialną służbą udzielonego przez pracodawcę jest wliczany do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, w tym wymiar urlopu wypoczynkowego za dany rok. Odprawa Pracownik powołany do terytorialnej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości 2-tygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Odprawa nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej służby. 3. Świadczenie dla pracodawcy żołnierza Pracodawcy zatrudniającemu pracownika będącego żołnierzem obrony terytorialnej przysługuje świadczenie pieniężne za okres odbywania terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie przez tego żołnierza. Świadczenie obejmuje wyłącznie rekompensatę kosztów, bez kwot wynagrodzenia, poniesionych przez pracodawcę z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony nowego pracownika w celu zastępstwa żołnierza lub z tytułu powierzenia tego zastępstwa innemu pracownikowi zatrudnionemu dotychczas u tego pracodawcy, a także wypłaty żołnierzowi rezerwy ww. odprawy. Pracodawca przesyła wniosek w sprawie wypłaty świadczenia wraz z dokumentami potwierdzającymi poniesione koszty szefowi wojewódzkiego sztabu wojskowego właściwemu ze względu na siedzibę pracodawcy nie później niż przed upływem 90 dni od dnia zwolnienia żołnierza z pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie. Kwota świadczenia za każdy dzień pełnienia przez żołnierza terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie nie może być wyższa od 1/21 dwuipółkrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw obowiązującego w okresie poprzedzającym termin powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych albo w okresie poprzedzającym dany miesiąc pełnienia okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie, którego wysokość ogłasza Prezes GUS. Kwotę świadczenia ustala właściwy szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, a odmowa wypłaty świadczenia lub ustalenie kwoty niższej niż wskazana we wniosku pracodawcy następuje w drodze decyzji administracyjnej. Kwotę świadczenia ustala się i wypłaca każdorazowo za czas odbywania terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie - za dany miesiąc ich pełnienia. Jeżeli żołnierz jest zatrudniony u dwóch lub więcej pracodawców, świadczenie przysługuje wszystkim zatrudniającym go pracodawcom, proporcjonalnie do poniesionych przez nich kosztów, z uwzględnieniem, że wysokość świadczenia dla jednego pracodawcy za każdy dzień terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie nie może przekraczać ww. kwoty.Odpowiedź prawnika: Służba wojskowa a urlop bezpłatny. W przypadku powołania pracownika do służby wojskowej stosunek pracy pozostaje w tym okresie "w zawieszeniu", czyli mimo, że pracownikowi nie udziela się urlopu bezpłatnego, to w tym okresie nie ma on obowiązku świadczenia pracy i nie otrzymuje wynagrodzenia. W art. 124 ustawy z
Nowe prawa i obowiązki pracodawców względem pracowników powołanych do służby wojskowej 23 kwietnia 2022 r. wchodzi w życie ustawa o obronie Ojczyzny, zastępująca dotychczasową ustawę o powszechnym obowiązku obrony. Coraz większe zainteresowanie – w szczególności niezawodową służbą wojskową – powoduje, że pracodawcy zwracają uwagę na to, jakie mają prawa i obowiązki w stosunku do pracowników powołanych do takiej żołnierzy niezawodowych zalicza się osoby odbywające zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie lub ćwiczenia wojskowe, pełniące służbę przygotowawczą, kandydacką, okresową służbę wojskową oraz pełniące służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. Warto mieć na uwadze, że wszystkie powyższe kategorie osób w rozumieniu polskich regulacji pełnią czynną służbę wojskową. Ma to istotne znaczenie, ponieważ oznacza, że zawarte w ustawie o obronie Ojczyzny uprawnienia i obowiązki dotyczą nie tylko służby zasadniczej, ale również na przykład rezerwistów, żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej („WOT”), osób powołanych na ćwiczenia itp. Zgodnie z brzmieniem przepisów czynna służba wojskowa rozpoczyna się z chwilą stawienia się w określonym terminie i miejscu. Niemniej jednak, niektóre z uprawnień przysługują pracownikom-żołnierzom już wcześniej. Część z dotychczasowych przepisów dotyczących pracodawców i pracowników została poddana modyfikacjom istotnym z perspektywy pracodawców. Warto również zwrócić uwagę na to, jakie prawa i obowiązki znajdują zastosowanie do poszczególnych osób w zależności od rodzaju pełnionej służby. Poniżej przedstawiamy przegląd najważniejszych uregulowań w zakresie prawa pracy, które będą obowiązywać w nowym stanie prawnym. Pracodawca ma prawo do informacji o powołaniu pracownika do służby W przypadku powołania pracownika do czynnej służby wojskowej, jego pracodawca powinien zostać o tym poinformowany przez szefa wojskowego centrum rekrutacji. Wyjątkiem od takiego obowiązku informacyjnego jest powołanie do zawodowej służby wojskowej oraz powołanie w trybie natychmiastowego stawiennictwa. Co więcej żołnierz WOT powinien niezwłocznie sam powiadomić swojego pracodawcę o powołaniu do służby. Nowa ustawa, podobnie jak poprzednia, zawiera również przepis, pozwalający pracodawcom na dostęp do informacji zgromadzonych w ewidencji wojskowej w zakresie stosunku zatrudnianych przez nich pracowników do obowiązku obrony oraz rodzaju i terminu wykonania tego obowiązku. Szeroka ochrona stosunku pracy żołnierza Podobnie jak dotychczas, umowa o pracę z osobą powołaną do pełnienia zasadniczej lub terytorialnej służby wojskowej może zostać rozwiązana tylko za zgodą pracownika. Ustawodawca przewidział jednak wyjątki. Ochrona stosunku pracy nie ma zastosowania w przypadku rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika oraz ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy. Nowością jest kolejny wyjątek umożliwiający wypowiedzenie przez pracodawcę także umowy zawartej na okres próbny lub czas określony nie dłuższy niż 12 miesięcy. Co ważne, jeżeli w chwili powołania do służby pracownik znajduje się w okresie wypowiedzenia, to jego wypowiedzenie staje się bezskuteczne, niezależnie od tego, czy zostało złożone przez pracownika czy pracodawcę. Rozwiązanie stosunku pracy takiego pracownika może nastąpić tylko na jego żądanie. Chroniony przed zwolnieniem z pracy jest również pracownik-małżonek żołnierza w okresie odbywania przez tego żołnierza obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej. Ochrona nie dotyczy jednak sytuacji rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika oraz ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy. W tym zakresie wprowadzono zmianę zrównującą uprawnienia kobiet i mężczyzn – w poprzedniej ustawie przepis był stosowany wyłącznie do pracownic-żon żołnierzy zawodowych. Co więcej, pracodawca ma obowiązek zatrudnić pracownika powracającego do pracy po zwolnieniu ze służby wojskowej na dotychczasowym lub równorzędnym stanowisku – dotyczy to jednak wyłącznie żołnierzy pełniących służbę zasadniczą. Wynagrodzenie pracownika również nie powinno być niższe niż przed powołaniem. Powinien zgłosić chęć ponownego podjęcia pracy w ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby żeby skorzystać z uprawnienia – w przeciwnym razie jego stosunek pracy wygaśnie. Pracownik, który w czasie swojej służby wojskowej nabył dodatkowe kwalifikacje, może również domagać się zmiany stanowiska na inne, odpowiadające jego nowym umiejętnościom, a pracodawca w miarę możliwości powinien udzielić zgody na taką zmianę. Urlop bezpłatny czy zakończenie stosunku pracy? Pracownik odbywający szkolenie w ramach dobrowolnej służby zasadniczej lub pełniący rotacyjnie służbę w WOT zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyłączeniem prawa do wynagrodzenia. Pracodawca jest zobowiązany do udzielenia takiemu pracownikowi urlopu bezpłatnego na czas tej służby. W przypadku żołnierzy powołanych do służby zawodowej w dniu stawienia się do niej ich stosunek pracy wygasa. Taki pracownik ma jednak prawo do ostatnio pobieranego wynagrodzenia do końca miesiąca kalendarzowego, w którym stosunek pracy się zakończył. Co więcej, pracownicy w czynnej służbie wojskowej mają prawo do 2 dni zwolnienia od pracy – takie zwolnienie jest bezpłatne, ale przepisy uprawniają pracodawcę do wypłacenia za ten czas wynagrodzenia na własny koszt. Dodatkowe wolne nie dotyczy z kolei rezerwistów i żołnierzy zawodowych. Rekompensata dla pracodawców Pracodawcom zatrudniającym osoby służące w rezerwie lub rotacyjnie w WOT ustawa gwarantuje przyznanie świadczenia pieniężnego za dni, w których żołnierze pełnili służbę. Świadczenie obejmuje wyłącznie rekompensatę kosztów. Nie pokrywa natomiast kosztów związanych z wypłatą wynagrodzenia dla nowego pracownika zastępującego żołnierza – na podstawie umowy na czas określony lub powierzeniem zastępstwa dotychczasowemu pracownikowi, a także odprawy o której mowa poniżej. Wniosek w sprawie wypłaty oraz dokumenty potwierdzające poniesione koszty przesyła się właściwemu miejscowo, według siedziby pracodawcy, szefowi wojskowego centrum rekrutacji w terminie 90 dni od zwolnienia żołnierza ze służby. Nowe przepisy nie rozwiązały jednak podnoszonego dotychczas problemu, którym jest brak zakreślenia terminu na wypłacenie rekompensaty, co powoduje, że czas oczekiwania jest w praktyce bardzo długi. Co więcej, przepisy nie przewidują obowiązku informowania pracodawcy o zakończeniu służby. To z kolei powoduje, że w praktyce bardzo trudno ustalić początek biegu terminu na złożenie wniosku, szczególnie w przypadku pracowników, których stosunek pracy z podmiotem zatrudniającym ich w czasie służby został rozwiązany w czasie jej trwania. Odprawa tylko dla terytorialsów Pracodawca nadal jest zobowiązany do wypłacania pracownikowi-żołnierzowi odprawy. Nowe przepisy ograniczają jednak krąg uprawnionych do niej osób wyłącznie do żołnierzy WOT. W dotychczasowym stanie prawnym odprawa przysługiwała także osobom powołanym do służby zasadniczej. Wysokość odprawy odpowiada wynagrodzeniu pracownika za okres dwóch tygodni, obliczonemu jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Należy uwzględnić zatem premie i inne zmienne elementy wynagrodzenia. Odprawa dla żołnierza WOT nadal nie należy do kosztów, których rekompensaty może domagać się pracodawca w związku z powołaniem pracownika do wojska. Służba a staż pracy Staż pracy żołnierza, który powrócił do pracy w ciągu 30 dni od zwolnienia z obowiązków wojskowych lub rozpoczął pracę u nowego pracodawcy, oblicza się z uwzględnieniem okresu pełnienia służby. W przypadku żołnierzy WOT pełniących służbę rotacyjnie wlicza się wyłącznie okresy, kiedy pracownik faktycznie wykonywał obowiązki wojskowe w jednostce. Ma to znaczenie w przypadku obliczania stażu pracy, przykładowo, w związku z ustalaniem wysokości odpraw, długości okresu wypowiedzenia czy wymiaru przysługującego urlopu wypoczynkowego. Po wejściu w życie Na gruncie nowej ustawy uprawnienia i obowiązki pracodawców kształtują się podobnie do dotychczasowych uregulowań. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę w szczególności na zmieniony zakres zastosowania niektórych przepisów. W praktyce będzie miał wpływ na działania, które musi podjąć pracodawca w przypadku powołania jego pracowników do służby.
. 77 444 256 11 182 195 110 220